البته نه در مجموعه تئاتر شهر یا در مجموعه ایرانشهرکه او این روزها به همراهی هنرجویان تبریز این نمایش را روی صحنه آورده است و به گفته خودش با استقبال خوبی هم مواجه شده است. کارگردان نمایش‌های «خدای کشتار» اثر یاسمینا رضاکه پرتماشاگرترین نمایش سال 91بود و نمایش «راهزنان» اثر شیلر که سال 92در یکی از معتبرترین فستیوال‌های بین‌المللی آلمان (فستیوال شیلر) به نمایش درآمد این‌بار به سراغ استعدادهای جوان در شهرستان رفته است تا از 2 دشمن بگوید که به‌تدریج به یک دوستی عمیق می‌رسند.
- مدتی است که مشغول برگزاری کلاس‌های آموزشی هستید.
در مواجهه با جوانان چه با آنهایی که کار می‌کنم و چه آنهایی که در کلاس‌های آموزشی من شرکت می‌کنند به این نکته رسیدم که خیلی از این افراد دانشجوی مقطع لیسانس تا دکتری هستند. احساس کردم که این افراد برخلاف هنرمندان اروپا خیلی تئوری زده هستند. در اروپا بازیگری یا کارگردانی در مدارس تئاتر آموزش داده می‌شود و دانشجویان دردانشگاه مباحث تئوری، سبک‌های مختلف تئاتری وتاریخ تئاتر را می‌آموزند، بنابراین تصمیم به برگزاری کلاس‌های آموزشی گرفتم تا مباحث آموزشی بازیگری و کارگردانی و چگونه رسیدن به نقش آن را از طریق اتوودهای نمایشی تدریس کنم. این کلاس‌ها را از تهران شروع کردم و سپس به شهرستان‌هایی چون شیراز، گرگان و یاسوج رفتم.
- ارزیابی شما از برگزاری کلاس‌های آموزشی در شهرستان چه بود؟
در شهرستان هنرجوها در ارتباط با آموزش و کار تئاتر محروم‌تر هستند. به‌عنوان مثال بازیگرانی که در تبریز با آنها کار کردم، واقعا با استعداد بودند و برای کار بسیار انرژی و عشق می‌گذاشتند. من و هنرجویان در کوتاه‌ترین مدت توانستیم زبان مشترک پیدا کنیم. این استعدادها در جای جای ایران وجود دارد و باید کشف شود. این هنرجویان نسبت به آموزش تشنه‌تر هستند وعشق بیشتری نسبت به آموزش وکار داشته و دارند و ما روزانه 9ساعت کار می‌کردیم و سالن در اختیار ما بود. به همین دلیل فکر می‌کنم کار کردن با این هنرجویان به‌دلیل عشق و علاقه‌شان نسبت به تهران آسان‌تر است.
- حاصل این کلاس‌ها در تبریز شد اجرای «روبینسون و کروزو».
اردیبهشت‌ماه سال گذشته کلاس آموزشی در شهرستان تبریز داشتم. از دل تمرین‌های گروهی این فکر پیش آمد که این نمایشنامه را با بچه‌ها کار کنم که هم کار عملی باشد و هم در جریان کار بتوانم مسائل نوین کارگردانی و بازیگری را به هنرجویان تبریزی انتقال بدهم. خوشبختانه با سعی و تلا‌ش گروه‌های شخصی و در نهایت با کمک شهرداری تبریز این نمایش روی صحنه رفت. پشتیبانی زیادی از کار نشد اما به‌دلیل سرو صدا و استقبال مخاطبان از این کار الآن همه برای ادامه کار و اجرای نمایش‌های جدید به تکاپو افتاده‌اند. خیلی خوشحالم که این اقدامات در شهرستان‌ها اتفاق می‌افتد و استعدادهای شهرستانی با جریان نوین تئاتر آشنا می‌شوند و از همه مهم‌تر این جریانات را به‌طور عملی تجربه می‌کنند.
- از سوی مدیران و دبیر جشنواره تئاتر فجر از شما برای شرکت در جشنواره دعوت به عمل آمده است؟
خبر از برنامه‌ریزی جشنواره ندارم و با مدیر تئاتر شهرستان‌های مرکز هنرهای نمایشی یا دبیر جشنواره صحبتی نداشتم. اما اجرای کار در تبریز با استقبال گسترده‌ای روبه‌رو شد و از دوشنبه که کار را شروع کردیم تا به امروز، نمایش با سالن پر در حال اجراست.
